Hakkımda
Amerika , California'da Chapman University'de Klinik Psikoloji ve Evlilik & Aile Terapisi alanlarında olmak üzere çift ana dal mastır yapmıştır. University of Massachusetts Global'da eğitimini tamamlamıştır. Davranışsal, Bilişsel ve çözüm odaklı terapi başta olmak üzere bir çok terapi teknikleri uygulamaktadır. Bireysel, çift , aile ve grup terapileri uygulamaktadır. İnsanın kendi kendini iyileştirmesi konusu üzerinde çalışmalar yapmaktadır. "Mevsim Bahar " yakında yayınlanacak kitabıdır. Evli ve 3 çocuk annesidir.
Benimle ilgili şeyleri burada bulabilirsiniz.
Ben 17 yaşında aşık olup evlendim. 19 yaşımda anne oldum. Oğlumun epilepsi nöbetleri sonucu aldıgı beyin hasarıyla engelli annesi olduğumu da öğrendim. O dönem panik atak yasamaya başladım. Elbette yaşadıgım acılar ve üzüntüler kontolden çıkarmıştı zihnimi. Önümde iki yol vardı, ya hayata küskün bir anne olarak evimde oturacak ve panik atagın başı çektiği sayısız ruhsal hastalıklara kapı açma ihtimaliyle bu kaderi yaşayacaktım, ya da tekrar tüm gücümü toplayıp istemediğim bu hayatı degiştirip yerine istediğim gibi bir hayat inşaa edecektim.
Ben ikincisini seçtim. Seçtim ama nerden nasıl başlayacagımı bilmiyordum. Egitimime devam etmekle başlamaya karar verdim. Karar vermesine verdim de, hiçte kolay degildi etrafımda “sen artık evli çocuklusun otur oturdugun yerde “diyen insanların arasında. Fıtrat olarak her zaman kendi bildiğini okumuş bir insan olmamdan sanırım başladım egitimime. Tekrar sınava hazırlanmak , kazanmak, okumak yıllarımı almıştı. Ama tabii birde atanabilmek vardı. Bir kez denediğim memur olabilme hayali beni hayal kırıktıgına ugratınca vazgeçip Amerikaya geri dönmüştüm. Babamın memur olamayan tek çocugu olarak:)
Hayat hep bir mücadele ve hep bir emek yolculugudur. Ben de henüz vazgeçmemiştim hayallerimden. Artık 3 çocugum; bir engelli oglum ve doktorların “sadece 10 yıllık ömrü var kızınızın “ dediği bir kızım vardı. Ne yalan söyleyeyim bu kadar acı bir insana fazla diye düşündüğüm çok olmuştur. Beni bir karanlık derinlere çağırıyor, "hayata küs, pes et, vazgeç, acılarını yaşa! sana bu bir ömür yeter" diyordu.....
Bense her şeye ve herkese rağmen egitime devam etmeye basladım, iki mastırla sonuçlandırıyor oldugum bu yolculugu Harward Universitesiyle taclandırmak hayalim noktasına gelmiştim. Uzman klinik psikologtum, mutluydum, başarmıştım... Şimdi sıra digerlerinin elinden tutmak, başkalarına ışık olmaktı...
Hayallerinden hiçbirsey seni vazgeçirmesin güzel insan. Kendini keşfet, özüne dön, kendini sevgiyle kucakla, inancını güçlendir. Allah ile irtibatını asla koparma. Unutma, hayat herkese ve her şeye rağmen mutlu yaşanabilir.